Diyabetes mellitus (DM) ve psikiyatrik bozukluklar arasındaki ilişki yıllardır araştırmacıların ve uzmanların ilgi odağı olmuştur. DM, insülin sekresyonu veya aktivitesindeki bozukluklar nedeniyle hiperglisemi ile karakterize bir metabolik bozukluktur. DM ve psikiyatrik bozukluklar birbirini etkileyen çift yönlü bir ilişkiye sahiptir. Bu ilişki farklı şekillerde ortaya çıkabilir. İlk olarak, DM ve psikiyatrik bozukluklar bağımsız olarak ortaya çıkabilir. İkinci olarak, DM'nin seyri, psikiyatrik bozuklukların ortaya çıkmasıyla karmaşık hale gelebilir. Üçüncü olarak, belirli psikiyatrik bozukluklar DM gelişimi için bağımsız risk faktörleri olabilir. Dördüncü olarak, hipoglisemi ve ketoasidoz atakları ile panik atak gibi durumlar arasında klinik benzerlikler olabilir. Beşinci olarak, bozulmuş glukoz toleransı ve DM, psikiyatrik ilaçların yan etkisi olarak ortaya çıkabilir. DM'li hastalarda psikiyatrik bozuklukların varlığı, yaşam kalitesinin bozulması, tedavi uyumunun azalması, glisemik kontrolün kötüleşmesi ve artan sağlık hizmeti maliyetleri ile ilişkilidir. Depresyon, DM ile sık sık birlikte görülen bir psikiyatrik bozukluktur. DM'li bireylerde depresyon gelişme riski genel popülasyona göre daha yüksektir. Depresyonun varlığı, DM komplikasyonları, ölüm oranı ve yaşam kalitesinde bozulma ile ilişkilidir. Kadın cinsiyet, genç yaş, düşük sosyoekonomik durum, kötü glisemik kontrol ve medikal komorbiditeler gibi faktörler, DM'li hastalarda depresyon riskini artırabilir. Bu nedenle, DM'li hastalarda depresyonun erken teşhisi ve tedavisi önemlidir.(AI)