Apremilast, kronik inflamatuar hastalıklarda umut verici bir ilaç olarak kabul edilen fosfodiesteraz 4 (PDE4) inhibitörlerinden biridir. Bu inhibitörler, hücre içi siklik adenozin monofosfat (cAMP) seviyelerini artırarak pro-inflamatuar molekül üretimini azaltabilir. Apremilast gibi PDE4 seçici inhibitörler, dar terapötik pencereye sahip olmaları nedeniyle bulantı ve kusma gibi yan etkilerle ilişkili olabilir. Ancak, son nesil PDE4 inhibitörleri, daha iyi bir terapötik indekse sahip gibi görünmektedir. Apremilast, dermatolojik ve romatolojik hastalıklarda umut verici bir etkinlik göstermektedir. Psoriasis ve psoriatik artrit üzerinde yapılan çalışmalar, apremilastın klinik etkinliğini göstermiştir. Psoriasis tedavisinde etkinliği metotreksate eşdeğer olabilirken, tümör nekroz faktörü (TNF-α) monoklonal antikor inhibitörlerinden daha düşüktür. Benzer şekilde, psoriatik artritte etkinliği TNF inhibitörlerinden daha düşüktür. PDE4 inhibitörleri, granülomatöz deri hastalıkları, bazı kronik egzama alt tipleri ve muhtemelen kutanöz lupus eritematozus gibi bir dizi kronik inflamatuar hastalığın anti-inflamatuar tedavi yaklaşımlarının portföyünü genişletme vaadini taşımaktadır. Bu makalede, apremilastın deri inflamatuar yanıtlar üzerindeki etkileri ve klinik uygulamadaki gelecekteki rolü tartışılmaktadır. Apremilastın etki mekanizması, kronik inflamatuar hastalıkların klinik belirtileri tarafından belirlenir ve çeşitli inflamatuar mediatörlerin etkisini azaltır. Bu ilaç, hücre içi ikinci haberci olan cAMP'nin etkilerini transdüksiyon yoluyla ileten protein kinaz A (PKA) ve cAMP tarafından doğrudan aktive edilen değişim proteinini içeren iki yaygın olarak ifade edilen intrasellüler cAMP reseptörüne bağlanır. cAMP ayrıca belirli dokularda siklik nükleotid kapılı iyon kanallarına da bağlanabilir. cAMP ifadesi/PKA aktivasyonunun yerel havuzları, farklı hücresel bölmelerde oluşturulur.(AI)