Bu bölümde, obeziteye sahip bireylerin beden algısı ve damgalanma ile olan ilişkisi incelenmektedir. Beden algısı, bireyin kendi görünüşüne ilişkin kişisel değerlendirmesidir ve obezite yaşayan bireyler genellikle ağırlıklarından ve vücut şekillerinden memnuniyetsizlik duyarlar. Obezite, düşük benlik saygısı ve depresyon ile yakından ilişkilidir. Araştırmalar, kilo kaygısı ve vücut memnuniyetsizliğinin okul öncesi yıllarda bile ortaya çıkabileceğini göstermektedir. Bu da obeziteye sahip çocukların ileride düşük benlik saygısı riski altında olabileceğini düşündürmektedir.Damgalama ise, kişinin yaşadığı çevre ve kültürün benimsediği algıların dışında kalması halinde diğerleri tarafından uygulanan rahatsız edici hal ve tavırlardır. Kiloyla ilgili damgalama sıklıkla Kuzey Amerika, Avustralya ve Batı Avrupa gibi bölgelerde görülmektedir ve obeziteyi tembellik ve özdenetim eksikliği gibi olumsuz özelliklerle ilişkilendirmektedir. Obeziteye sahip bireyler, alay edilme, zorbalık, sosyal olarak yok sayılma veya ihmal edilme gibi ayrımcılığa maruz kalma riski altındadır. Bu durum, yaşam boyu eğitim, kariyer, başarı ve ekonomik fırsatların azalması gibi dolaylı etkilere de yol açabilir.Obezite ve benlik saygısı arasındaki ilişkiyi etkileyebilecek çeşitli faktörler bulunmaktadır. Çevresindeki insanların kilo ile ilgili alay etmesi, ailenin kilo ile ilgili eleştirileri ve kilo almanın kontrolü dışında olduğu inancı gibi sosyal faktörler etkili olabilir. Özellikle çocuklar, damgalanmaya ve toplumsal baskılara karşı daha hassastır. Fazla kilolu bireylerin erken yaşlarda damgalanması, sosyal olarak dışlanmalarına neden olabilir. Ayrıca obeziteye sahip bireyler, kilo ile ilgili alay edilme ve zorbalığa daha yüksek risk altındadır.Bireylerin damgalanmaya karşı verdikleri tepkiler üç aşamada tanımlanmaktadır. Bu aşamalar, damgalanmanın bireyler üzerindeki etkisini anlamak için önemlidir.(AI)