Bu makalede, tedavi edilmeyen dişeti çekilmelerinin uzun dönem takibi üzerine bir inceleme yapılmaktadır. Dişeti çekilmesi, dişeti kenarının kök yüzeyini açıkta bırakarak apikale doğru yer değiştirmesidir. Bu duruma neden olan etyolojik faktörler arasında anatomik anomaliler, oklüzal travma, iatrojenik nedenler, diş fırçası travması, konum bozukluğu olan dişler, subgingival restorasyonlar, yüksek frenulum tutunmaları, biyolojik aralık ihlali, MDP, kötü alışkanlıklar, periodontitis, yaşlanma ve ortodontik tedavi yer almaktadır. Dişeti çekilmeleri için en yaygın kullanılan sınıflandırma ise Miller'e göre olan sınıflandırmadır. Bu sınıflandırmada, dişeti çekilmesinin interdental papil yüksekliği ve çekilmenin derinliği esas alınmaktadır. Dişeti çekilmesinin uzun dönem takibi için yapılan çalışmalarda, yapışık dişeti genişliği ve dişeti özellikleri incelenmiştir. Bu çalışmalarda, yapışık dişeti genişliğinin her bireyde farklılık gösterdiği, daimi dentisyonda yapışık dişeti genişliğinin süt dentisyona göre arttığı ve cinsiyetler arasında benzerlik gösterdiği belirlenmiştir. Ayrıca, maksillada yapışık dişeti genişliğinin mandibuladan daha fazla olduğu ve yüksek frenulum ve kas bağlantılarının genellikle yetişkinlerde daha sık görüldüğü tespit edilmiştir. Bu çalışmalar, tedavi edilmeyen dişeti çekilmelerinin uzun dönem takibinin önemini vurgulamaktadır.(AI)