Bu çalışmada, pulpa tedavilerinde kullanılan materyallerin biyouyumlulukları ve sitotoksisiteleri incelenmiştir. Pulpa tedavileri, çürük, travma veya iyatrojenik nedenlerle etkilenen diş pulpasının canlılığını korumayı hedeflemektedir. Vital pulpa tedavileri, indirekt ve direkt pulpa kuafajı olmak üzere iki terapötik yaklaşımdan oluşmaktadır. Direkt pulpa kuafajı, travma veya restoratif işlemler sırasında ekspoz edilen pulpanın üzerinin biyouyumlu bir materyal ile örtülerek canlılığının devam ettirilmesini ve reperatif dentin oluşumunun uyarılmasını amaçlar. İndirekt pulpa kuafajı ise derin dentin çürüğü olgularında veya geri dönüşümsüz dejenerasyon semptomları göstermeyen dişlerde uygulanır. Bu tedavilerde kullanılan materyallerin biyouyumlulukları, materyalin canlı dokularla temas ettiğinde vücut sistemine uygun cevap verebilme yeteneği olarak tanımlanır. Ayrıca materyallerin sitotoksik özellikleri de dikkate alınmalıdır. Bu çalışmada incelenen materyallerin kuafaj materyali, retrograd dolgu materyali, kök kanal dolgu materyali ve perforasyon tamir materyali olarak kullanım endikasyonları bulunmaktadır. Materyallerin bağ dokusuyla teması halinde içerikleri kan ve doku sıvılarına geçebilmektedir. Bu nedenle, kullanılan materyallerin biyolojik olarak uyumlu olması önemlidir.(AI)