Bu bölümde, restoratif diş hekimliğinde klinik araştırmaların tasarımı ve yürütülmesine yönelik ilkeler ele alınmaktadır. Kanıta dayalı diş hekimliği (KDD) yaklaşımının önemi vurgulanarak, KDD'nin klinik uzmanlığı ve hastanın ihtiyaç ve tercihlerini en iyi ve en güncel bilimsel kanıtlarla birleştiren bir yaklaşım olduğu belirtilmektedir. KDD'nin, bilimsel araştırmalar ile diş hekimliği uygulamaları arasındaki boşluğu doldurmayı ve mevcut en iyi kanıtları diş hekimlerine sunarak özgün ve gelişmiş tedavilerin ortaya konmasını hedeflediği ifade edilmektedir. Mevcut kanıt hiyerarşisi içinde, sistematik incelemeler ve meta-analizlerin en üst sırada yer aldığı ve en yüksek kanıt düzeyini oluşturduğu belirtilmektedir. Bunları randomize klinik çalışmalar, kohort çalışmaları, vaka kontrol çalışmaları, kesitsel çalışmalar, vaka çalışmaları ve uzman görüşlerinin izlediği ifade edilmektedir. Klinik çalışmaların, restoratif materyallerin nihai değerlendirmesi için in vitro değerlendirmelerin yetersiz olduğu ve in vivo literatürün gerekliliği vurgulanmaktadır. Bu nedenle, klinik çalışmaların önemli bir rol oynadığı belirtilmektedir. G.V. Black'in klinik gözlemi üzerinden örnek verilerek, klinik çalışmaların önemi ve etkisi vurgulanmaktadır. Sonuç olarak, restoratif diş hekimliğinde klinik araştırmaların tasarımı ve yürütülmesine ilişkin ilkelerin önemli olduğu ve kanıta dayalı tedavi anlayışının yaygınlaşmasıyla klinik çalışmalara olan ihtiyacın arttığı ifade edilmektedir.(AI)