Günümüzde diş implantları, dişsiz veya kısmi dişsiz hastaların tedavisinde güvenilir bir seçenek olarak kullanılmaktadır. Ancak, bazı zorlu vakalarda hala tedavi sürecinde zorluklar yaşanmaktadır. Son yıllarda yapılan araştırmalar, implant yüzeylerinin osteoindüktif potansiyelini artırmak için implant geometrisi ve yüzey modifikasyonları üzerine odaklanmıştır. Bugün, farklı şekil, boyut, kütle, yüzey malzemesi, yiv tasarımı, implant-abutment bağlantısı, yüzey topografyası, yüzey kimyası, ıslanabilirlik ve yüzey modifikasyonu gibi birçok parametreye sahip tahmini 1300 farklı implant sistemi bulunmaktadır. İmplantların yüzey özellikleri, osseointegrasyon sürecinde osteogenezis stimülasyonu ve osteoblast ev sahipliği yaparak biyolojik işlemlere katkıda bulunur. Özellikle ileri yaş, bozulmuş kemik kalitesi, diabetes mellitus, osteoporoz, bifosfonat kullanımı veya radyoterapi gibi durumlar implant tedavisinde zorluklar yaratabilir. Bu gibi durumlarda, biyoaktif yüzey modifikasyonları kullanılarak osseointegrasyon süreci hızlandırılabilir. Ayrıca, yeni biyoaktif yüzey özellikleri tasarlanarak erken yükleme protokolleri için osseointegrasyon hızlandırılabilir. Yüzey modifikasyonları, erken dönem osseointegrasyonu kolaylaştırmak ve uzun vadeli kemik-implant temasını korumak amacıyla yapılan birincil araştırma konusudur. Osseointegrasyon süreci, karmaşık fizyolojik mekanizmalardan oluşur ve implant boşluğunun delinmesiyle başlar. Bu süreçte, hücresel ve plazmatik hemostaz mekanizmaları, fibrin polimerleşmesi ve kemik oluşturucu hücrelerin istilasıyla yeni kemik oluşumu gerçekleşir. Osteoblastlar implant yüzeyine göç ederek yeni kemik oluşumuna yol açar.(AI)