Bu bölümde, obstrüktif akciğer hastalığı olan hastaların mekanik ventilasyon gereksinimleri ve solunum kas disfonksiyonunun etkisi tartışılmaktadır. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (COPD) ve astım gibi hastalıklar, solunum desteği gerektiren önemli bir kısmı oluşturur. COPD'li hastalarda akım sınırlaması, artmış solunum iş yükü ve solunum kas disfonksiyonu hava hapsine neden olur. Astım ise solunum yolları inflamasyonu ve bronkospazm ile ilişkilidir. Her iki hastalığın da alevlenmesi, mekanik ventilasyon gerektiren solunum yetmezliği ile sonuçlanır. Orta ila ciddi KOAH'ta, diyafragma düzleşir ve kasılma sırasında lateral göğüs kafesi içeriye doğru hareket eder, bu da paradoksal solunuma neden olur. Aksesuar solunum kasları solunum için birincil kaslar haline gelir. Bu durumda, solunum kaslarının yorgunluğu ve artan solunum kas yükü ortaya çıkabilir. Oto-pozitif ekspiryum sonu basınç (oto-PEEP) ise obstrüktif akciğer hastalığı olan hastalarda gelişen bir durumdur. Bu bölümde ayrıca mekanik ventilasyon endikasyonları, ventilatör ayarları, monitorizasyon ve ventilatörden ayrılma konuları da ele alınmaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :
