Bu bölümde, gebelik sırasında meydana gelen maternal kardiyovasküler sistem değişiklikleri ve bunların klinik yansımaları ele alınmaktadır. Gebelik fizyolojisi, uterusun ve büyümekte olan fetüsün gereksinim duyduğu kan akımını sağlamak için gerçekleşen hemodinamik değişikliklerin bir bütünüdür. Bu değişiklikler normal bir gebede sorunsuz bir şekilde ilerlerken, hasta bir kalpte tolere edilemez olabilir. Maternal kardiyak hastalık, gebelik sürecinde doğum öncesi mortalite ve morbiditenin ana risk faktörüdür. Gebelerin %0,5 ila 1'inde kardiyak hastalık bulunmaktadır ve bu hastalıklar maternal mortalitenin %10-15'ini oluşturmaktadır. Romatizmal kalp hastalığı, batılı ülkelerde maternal mortalitenin en yaygın nedenidir. Bununla birlikte, konjenital kalp hastalıklarının tedavisindeki ilerlemeler, bu hastalıklara sahip kadınların daha fazla doğurganlık çağına ulaşmaları ve gebe kalmaları nedeniyle kalp ilişkili gebelik sorunlarında önemli bir yer edinmektedir. Gebelik sırasında oluşan hemodinamik değişikliklerin değerlendirilmesi ve tedavisi, gebelik süreci, travma, doğum ve erken postpartum dönemde meydana gelen normal fizyolojik değişiklikler hakkında bilgi gerektirir. Kan hacmindeki artış, gebelikteki en belirgin değişikliklerden biridir. Bu artış, fetal ağırlık, maternal ağırlık, neonatal ağırlık ve plasental kütle ile ilişkilidir. Gebelik sürecinde plazma ve eritrosit hacmindeki artış aynı oranda olmamaktadır. Hemoglobin ve hematokrit seviyeleri düşerken, plazma hacmi artmaktadır. Bu durum gebeliğin fizyolojik anemisine neden olur ve demir tedavisi ile dengelemek mümkündür. Gebelikte kan hacmi artışı, östrojen stimülasyonu ile renin-aldosteron sisteminin uyarılmasıyla ilişkilendirilmektedir.(AI)