İnhalasyon anestezikleri, genel anestezi uygulamasında sıkça kullanılan farmakolojik ajanlardır. İzofluran, desfluran ve sevofluran gibi anestezikler, kolay uygulanabilir olmaları ve klinik etkilerinin monitörize edilebilmesi nedeniyle tercih edilirler. Ayrıca diğer volatil anesteziklere göre daha ekonomiktirler. İlk inhaler anestezik ilaçlar, dietil eter, siklopropan ve divinil eter gibi yanıcı gazlardı. Ancak daha güvenli olan halotan, metoksifluran, enfluran ve isofluran gibi anesteziklerin senteziyle modern anesteziklerin temeli atıldı. Sonraki yıllarda, hepatotoksik ve nefrotoksik etkileri nedeniyle kullanımdan kaldırılan kloroform ve trikloroetilen yerine sevofluran ve desfluran gibi inhaler anestezikler geliştirildi. İnhalasyon anestezikleri, hücre membranındaki iyon kanallarını etkileyerek çalışırlar. Ayrıca sinir sistemindeki bazı reseptörlere bağlanarak etki gösterirler. İnhaler anesteziklerin etkinliği doza bağlıdır ve minimum alveolar konsantrasyon (MAK) ile ifade edilir. MAK, cerrahi uyarana karşı yanıtı önleyen alveolar konsantrasyonu temsil eder. MAK değeri çeşitli durumlarda değişebilir. Bu durumlar arasında hipertermi, hipernatremi, hipotermi, hiponatremi, ileri yaş ve bazı ilaçların kullanımı yer alır.(AI)