Bu metinde, solunum fonksiyonları ve arteriyel parsiyel karbondioksit basıncı (pCO2) arasındaki ilişki incelenmektedir. Normal bir bireyde pCO2'nin 40 mm-Hg (35-45) olduğu belirtilmektedir. Bu denge, akciğerlerin CO2'yi ortamdan uzaklaştırabilen tek organ olmasıyla sağlanır. CO2 dengesinin korunmasında çeşitli fizyolojik mekanizmalar etkilidir. Ancak bu mekanizmalardan herhangi birindeki bozulma, CO2'nin tutulmasına (hiperkapni) veya aşırı eliminasyona (hipokapni) yol açabilir. Hiperkapni ile ilişkili solunum asidozuna respiratuvar asidoz adı verilir. Metabolizma sırasında üretilen CO2, kan tarafından akciğerlere taşınır ve alveoller arasında pCO2 gradienti sadece 6 mm-Hg'dir. CO2'nin eliminasyonu ise alveolar ventilasyon tarafından sağlanır. Solunum kontrol sistemi, pCO2, pO2 ve pH'daki değişiklikleri en aza indirerek normal sınırlar içinde tutar. Respiratuvar asidoz, ventilasyon anormallikleri sonucunda gelişebilir ve aşırı CO2 üretimi, azalmış alveolar ventilasyon, bozulmuş gaz değişimi veya solunum kaslarında bozukluklarla ilişkilidir.(AI)
Atıf Sayısı :
