Bu makalede, çocuk istismarının önemli bir sorun olduğu ve Türkiye'de her sosyokültürel düzeyde ve tüm yaşlarda görülebildiği vurgulanmaktadır. Çocuk istismarı, çocuğun sağlığını, fiziksel ve psikososyal gelişimini olumsuz etkileyen davranışlar olarak tanımlanmaktadır. Türkiye'de yapılan araştırmalar, üniversite öğrencilerinin yaklaşık yarısının çocukluk döneminde olumsuz yaşam deneyimleri yaşadığını ve en sık fiziksel istismara maruz kaldığını göstermektedir. Ayrıca, adalet istatistiklerine göre 2015 yılında 12,689 çocuğun cinsel suç mağduru olduğu belirtilmektedir. Çocuk istismarının sıklığı tam olarak belirlenememektedir, ancak toplumun her kesiminde görüldüğü ve mücadele edilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Bu nedenle, çocukla karşılaşan tüm meslek gruplarının istismarı tanıması, müdahale etmesi ve yasal bildirimlerde bulunması önemlidir. Makalede ayrıca çocuk istismarının tanımları ve müdahale yöntemleri üzerinde durulmaktadır. Fiziksel, cinsel, duygusal istismar ve ihmal olmak üzere dört farklı türde istismar olduğu belirtilmektedir. Fiziksel istismar, çocuğun vücuduna kasıtlı güç kullanımıyla zarar veren veya ağrı oluşturan bir davranıştır. Bu tür istismar genellikle ebeveynler veya bakıcılar tarafından uygulanmaktadır. Fiziksel istismara uğrayan çocuklar genellikle kaza süsü verilerek sağlık kuruluşuna getirilmektedir. Bu nedenle, sağlık çalışanlarının çocuğun vücudundaki lezyonların kaza sonucu mu yoksa kasıtlı mı olduğunu ayırt etmeleri önemlidir. Makalede çocuk istismarıyla karşılaşıldığında nasıl müdahale edilmesi gerektiği üzerinde de durulmaktadır.(AI)
Atıf Sayısı :
