Kardiyopulmoner Resüsitasyon (KPR), spontan dolaşımın ve solunumun durması durumunda kalp atımlarını ve solunumu geri kazandırmak için yapılan işlemler bütünüdür. KPR'nin temel amacı, geri döndürülebilir nedenlere bağlı olan ani kardiyak arrest vakalarını zaman kaybetmeden yaşama tutundurmaktır. Ani kardiyak arrest durumlarında ilk 4 dakika içinde geri dönüşsüz beyin hasarı beklenmezken, 4. dakikadan sonra beyinde hasarlar oluşmaya başlar ve 10. dakikadan sonra ise bu hasarlar kalıcı izler bırakır. Ayrıca, kalbin geri döndürülebilme olasılığı her geçen dakika azalır. Bu nedenle, ani kardiyak arrest durumlarında hızla KPR'ye başlanmalıdır. KPR'nin temel basamakları Temel Yaşam Desteği (TYD) ve İleri Kardiyak Yaşam Desteği (İKYD) oluşturur. TYD ile başlayan ve İKYD basamaklarıyla devam eden KPR, birbirinden bağımsız düşünülemez. TYD ve İKYD için algoritmalar oluşturulmuş ve sürekli güncellenmektedir. KPR'nin kalitesini artırmak için göğüs basılarının hızlı ve derin bir şekilde uygulanması, göğüs kafesinin tam geri dönüşüne izin verilmesi, basılar arası duraksamaların en aza indirilmesi ve aşırı ventilasyondan kaçınılması gerekmektedir. Yetişkinlerde ve adolesanlarda, çocuklarda ve bebeklerde uygulanan KPR teknikleri farklılık gösterebilir. KPR'nin başarılı olabilmesi için ortamın güvenli olması da önemlidir.(AI)