Bu bölümde, erken dönem anne-bebek ilişkisinin bireyin tüm yaşamı üzerindeki etkileri incelenmektedir. Anne-bebek ilişkisinin bebeklik ve çocukluk dönemlerinin yanı sıra bireyin ilerleyen yaşamında da sürekli ve önemli etkilere sahip olduğu belirtilmektedir. Erken dönemde annesel davranışları takip etme ve taklit etme yeteneğinin geliştiği gözlemler ve araştırmalarla desteklenmektedir. Anne-bebek ilişkisinde yaşanan deneyimler ve bu ilişki aracılığıyla oluşan içsel temsiller, bireyin yakın ilişkilerini ve sosyal tepkilerini belirlemekte ve sonraki ilişkilerin seyrini etkilemektedir. Psikopatolojiye gelişimsel yaklaşım, erken çocukluk döneminde yaşanan sorunların diğer çevresel ve genetik faktörlerle birlikte mevcut psikopatolojinin belirleyicisi olduğunu savunmaktadır. Erken dönem anne-bebek ilişkisinde yaşanan kesilmeler ve aksamalar, yaşam boyu ilişki bozukluklarına, psikolojik sorunlara ve bazen psikopatolojik tabloların ortaya çıkmasına neden olabilmektedir. Bu bölümde, erken dönem anne-bebek ilişkisini inceleyen bazı kuramlara da değinilmektedir. Wilfred Bion'un kuramı, insan zihninin işleyişini ve psikopatoloji gelişimini anlamak için geniş bir alan açmaktadır. Bion'a göre, bebeğin başa çıkamadığı ham, işlenmemiş duyum ve duygusal deneyimler \"beta elemanlar\" olarak adlandırılmaktadır. Anne, bebeğin bu deneyimlerini alıp işleyerek \"alfa elemanlar\" haline getirmekte ve bebeğin duygusal ve entelektüel gelişimini desteklemektedir. Bion'un \"kapsayıcı işlevler\" kavramı da annenin bebeğin ruhsal ihtiyaçlarına duyarlı olması ve onun olumsuz deneyimlerini sakinleştirebilmesi üzerine odaklanmaktadır. Bu bölümde, erken dönem anne-bebek ilişkisinin önemine ve Bion'un kuramının bu ilişkinin anlaşılmasına katkılarına vurgu yapılmaktadır.(AI)