Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB), çocukluk döneminde başlayan ve dikkatsizlik, hiperaktivite ve dürtüsellikle karakterize bir nörogelişimsel bozukluktur. Son yıllarda yapılan araştırmalar, DEHB'nin dünya genelinde yaklaşık %3,4 oranında yaygın olduğunu göstermektedir. Türkiye'de yapılan çalışmalarda ise DEHB sıklığının %8,6 olduğu belirlenmiştir. DEHB'nin etiyolojisinde biyolojik ve psikososyal-çevresel etkenler rol oynamaktadır. Genetik faktörler, DEHB'nin ailede daha yüksek oranda görülmesiyle ilişkilendirilmiştir. Nörokimyasal ve biyokimyasal etkenler arasında dopamin, noradrenalin, GABA ve glisin gibi nörotransmitterler ile çinko, magnezyum ve demir gibi elementler bulunmaktadır. Nörogörüntüleme çalışmaları, DEHB tanılı çocuklarda dikkatle ilişkili beyin bölgelerinin boyutunun daha küçük olduğunu göstermektedir. Psikososyal ve çevresel etkenler arasında annenin gebelik sürecinde yaşadığı zorluklar, sigara kullanımı, erken doğum ve düşük doğum ağırlığı gibi faktörler öne çıkmaktadır. DEHB'nin klinik özellikleri arasında dikkat süresinin kısalığı, hareketlilik ve dürtüsellik yer almaktadır. Bu bozukluk, çocuğun gelişimsel düzeyiyle uyumlu olmayan belirtiler gösterir ve çocuğun işlerini organize etme, dinleme ve takip etme gibi becerilerini etkiler. Hareketlilik belirtileri arasında yerinde duramama, gereğinden fazla konuşma ve başkasının konuşmasını kesme gibi davranışlar bulunurken, dürtüsellik semptomları arasında sonuçları düşünmeden harekete geçme ve rahatsızlık verici hareketler yapma yer alır.(AI)