Epilepsi, yaşam boyu süren ve uzun süreli ilaç tedavisi gerektiren bir nörolojik hastalıktır. Özellikle çocukluk çağında başlayan epilepsi hastalarının yaklaşık üçte birinde nöbet kontrolü sağlanamamaktadır. Bu durum, antiepileptik ilaçların yan etkileri, bilişsel bozulma, uyku sorunları, aile ve iş yaşamında zorluklar gibi pek çok komorbid bozukluğa yol açabilmektedir. Epilepsi tedavisi tarih boyunca çeşitli yöntemlerle gerçekleştirilmiştir. Antik çağda epilepsi hastaları genellikle lanetlenmiş ve izole edilmiş olarak görülmüş, tedavide doğa üstü yöntemler ve diyet tedavileri kullanılmıştır. Hippokrates, epilepsinin doğa üstü bir hastalık olmadığını ve tıbbi tedavi gerektiğini savunmuştur. Ancak bu dönemden sonra tekrar büyü ve mistik tedavi yöntemleri ön plana çıkmıştır. Rönesans dönemiyle birlikte epilepsi tıbbi bir hastalık olarak kabul edilmeye başlanmış ve tedaviler daha çok bitkisel yöntemlerle gerçekleştirilmiştir. 1857 yılında ise potasyum bromidin epilepsi nöbetlerini durdurduğu keşfedilmiştir. Bu tarihten itibaren epilepsi tedavisinde ilaçlar daha yaygın bir şekilde kullanılmaya başlanmıştır.(AI)
Atıf Sayısı :
