Bu metinde, çocuk ihmal ve istismarına neden olan risk etmenleri psikolojik ve sosyolojik teorilerle açıklanmaktadır. Risk etmenleri dört ana başlık altında toplanmaktadır: çocuğun kendisi, yaşanılan çevre, kültür ve aile. Aile ve aile ilişkileri, risk etmenleri arasında öne çıkan faktörlerdir. Çocuğa ait etmenler arasında erken doğum, düşük kilo, sürekli ağlama, bakımın keyifli olmaması gibi durumlar çocuğun sağlıklı bağlanmasını etkileyebilir. Ayrıca, fiziksel engellilik, ruhsal hastalıklar ve istenmeyen gebelik sonucu doğan çocuklar da ihmal ve istismara maruz kalma riski taşımaktadır. Çevreye ait etmenler arasında sosyal izolasyon, sosyoekonomik düzey, işsizlik, aile içi şiddet, sağlıksız yaşam koşulları gibi faktörler bulunmaktadır. Yoksulluk ve işsizlik, ihmal ve istismar olgularında önemli bir risk etmeni olarak öne çıkmaktadır. Tek ebeveynli evlerde ise çocuğa aşırı sorumluluklar yüklenmesi ve duygusal ihmal yaşanması söz konusu olabilir. Seçilmiş çocuklar ise ihtiyaçlarını bastırmak zorunda kalabilir ve suçluluk, aşağılık hissi gibi duygularla mücadele edebilir. Bu metinde, çocuk ihmal ve istismarında risk etmenlerinin çeşitli faktörlerden kaynaklandığı ve bu faktörlerin çocuğun gelişimi üzerinde olumsuz etkileri olduğu vurgulanmaktadır.(AI)