Preterm doğum, gebeliğin 20 ile 37. haftaları arasında gerçekleşen doğumları ifade eder. Bu tür doğumların insidansı %8-10 olarak bildirilmiştir. Preterm doğumlar, yenidoğanlarda hastalık ve ölüm oranlarının büyük bir kısmını oluşturur. Bu doğumlar sonrasında görülen önemli sorunlar arasında respiratuar distres sendromu, nekrotizan enterokolit, intraventriküler hemoraji, neonatal sepsis, retinopati, bronkopulmoner displazi, hiperbilirübinemi ve patent duktus arteriozus bulunur. Preterm doğum tehditi belirtileri arasında pelvik bası, menstrüel benzeri kramp, uyluğa vuran ağrı, bel ağrısı, vajinal akıntı değişimi veya artışı, diyare ve suprapubik bası yer alır. Preterm doğum tedavi seçenekleri arasında yatak istirahati, sedasyon, hidrasyon, tokolitik tedavi, antibiyotik tedavisi, serklaj, kombine tedaviler ve kortikosteroid kullanımı bulunur. Risk altındaki gebelerin belirlenmesi için jinekolojik muayene veya ultrasonografi ile servikal değişikliklerin takip edilmesi, uterus kasılma sıklığı ve şiddetinin belirlenmesi, vajinal kanama varlığının değerlendirilmesi önerilir. Tokoliz endikasyonları arasında düzenli kontraksiyonlar, ilerleyici servikal değişiklik, amniyotik membranların sağlam olması ve preterm eylem bulgularının varlığı yer alır. Tokoliz tedavisi öncesinde preterm eylem sebepleri gözden geçirilmeli ve kontrendikasyon olmadığı durumlarda başlanmalıdır. Koriyoamniyonit bulgularının varlığında uygun tedavi verilmelidir.(AI)