Gestasyonel diyabetes mellitus (GDM), gebelik sırasında karbonhidrat intoleransının ortaya çıkmasıdır. GDM, gebeliklerin yaklaşık %7'sinde görülen bir durumdur ve genellikle gebelikte hiperglisemiye neden olur. Normal gebelikte, plasentadan salınan hormonlar ve artan yağ dokusu insülin direnci ve hiperinsülinemiye yol açar. Bunun sonucunda, fetüs plasental glukoz transferine rağmen hiperinsülinemi gelişebilir. GDM'nin fetal riskleri arasında konjenital anomali, makrozomi, amniyon sıvı anormallikleri ve erken doğum riski bulunurken, neonatal riskler arasında hipoglisemi, hipokalsemi ve hiperbilirübinemi yer alır. GDM'nin risk faktörleri arasında ailesel diyabet öyküsü, obezite, daha önceki GDM tanısı, riskli etnik gruplara üyelik, polikistik over sendromu ve gestasyonel hipertansiyon yer alır. GDM taraması ve tanısı için 50 gr oral glukoz yükleme testi veya 75 gr oral glukoz tolerans testi kullanılır. Tedavide metabolik kontrolün sağlanması amaçlanır ve bunun için beslenmenin düzenlenmesi, glukoz monitorizasyonu ve egzersiz önerilir. Hedeflenen takip değerleri açlık plazma glukozu < 95 mg/dl, öğün sonrası 1. saat < 140 mg/dl ve 2. saat < 120 mg/dl'dir. GDM tedavisi preeklampsi, makrozomik bebek doğumu, omuz distosisi, doğum travmaları ve perinatal ölüm riskini azaltmaya yardımcı olur.(AI)