Gebelikte lösemi oldukça nadir görülen bir durumdur. Son yıllarda gebelik yaşının artmasıyla birlikte lösemi oranının da artması beklenmektedir. Gebelikte lösemilerin çoğunluğunu akut lösemiler oluştururken, bunların büyük bir kısmını akut miyeloid lösemi ve akut lenfoblastik lösemi oluşturur. Gebelikte lösemi tedavisi, hem anne hem de bebeğin sağlığını göz önünde bulundurarak hematoloji, obstetri ve neonatoloji uzmanlarının iş birliğini gerektirir. Gebelik sırasında lösemi tanısı konulması tıbbi, etik, psikolojik, sosyal ve kültürel açıdan önemlidir. Tedavi planlamasında hem sağlıklı bir anne hem de sağlıklı bir bebek elde edilmesi hedeflenmelidir. Gebelikte lösemi tanısı koymak zor olabilir çünkü gebelik sırasında meydana gelen fizyolojik değişiklikler, lösemi semptomlarını maskeleyebilir. Lösemi tanısı için kemik iliği örneklerinin incelenmesi gerekmektedir. Gebelikte lösemi tedavisi, kemoterapinin başlamasını erteleme kararı verilmeden yapılmalıdır çünkü veriler, kemoterapinin maternal sonuçlarının hamile olmayan hastalara benzer olduğunu göstermektedir. Ancak kemoterapinin fetal toksisitesi göz önünde bulundurulmalıdır. İlk trimesterde kemoterapiye maruz kalan bebeklerin fetal ölüm riski daha yüksektir. İkinci ve üçüncü trimesterde ise fetal ölüm riski azalmaktadır. Gebelikte lösemi tedavisi kararı, hastanın ve ailesinin de dahil olduğu bir karar olmalıdır.(AI)