Bu makalede, gebelikte meme kanseri yönetiminde sistemik kemoterapilerin kullanımı ele alınmaktadır. Gebelikte sistemik kemoterapi, adjuvan veya neoadjuvan tedavi olarak ve metastatik hastalıkta palyatif olarak uygulanabilir. Ancak, kullanılan ajanın teratojenitesi, ilacın türü, dozu ve gestasyonel yaş gibi faktörlere bağlıdır. Gebelikte kemoterapi endikasyonları, gebeliği olmayan hastalarla aynıdır, ancak ilk trimesterde kemoterapi kontrendikedir. Kemoterapi maruziyeti, fetal malformasyon riskini artırabilir ve ölü doğum, spontan abortus, prematürite, intrauterin büyüme geriliği, düşük doğum ağırlığı ve hematolojik sitotoksisite gibi komplikasyonlara yol açabilir. Gebelikte kemoterapiye başlanmadan önce anne ve fetus için zarar-risk ilişkisi göz önünde bulundurulmalıdır. Kemoterapi başlatılırsa, her kemoterapi döngüsünden önce fetüsün değerlendirilmesi uygun olacaktır. Doğum esnasında olası komplikasyonlardan kaçınmak için kemoterapi planlı doğumdan 3 hafta önce veya 35. gebelik haftasında kesilmelidir. Gebelikte meydana gelen fizyolojik değişiklikler, ilaç dağılımını etkileyebilir ve ilaç konsantrasyonlarını azaltabilir. Gebelikte antrasiklin bazlı kemoterapi sık kullanılan bir tedavi seçeneğidir. Antrasiklinlerin fetal kardiyotoksisite riski vardır ve fetal monitorizasyon gerektirebilir. Taksanların gebelikte kullanımıyla ilgili veriler vaka raporlarına dayanmaktadır. Gebelikte kemoterapi tedavisi, anne ve fetus için zarar-risk ilişkisi gözetilerek planlanmalı ve multidisipliner bir yaklaşımla yönetilmelidir.(AI)