Gebelik döneminde subaraknoid kanama (SAK) risk faktörü olarak bilinmektedir. Gebelikte intrakraniyal anevrizma veya arteriyovenöz malformasyon (AVM) kaynaklı intrakraniyal kanama nadir ancak hayatı tehdit eden bir komplikasyondur ve tüm maternal ölümlerin %5-12'sinden sorumludur. Gebelik sırasında baş ağrısı oldukça yaygındır ve bu nedenle kanama için özgül bir belirti değildir, ancak akut baş ağrısı gelişimi ciddiye alınmalıdır. Baş ağrısı, nöbetler ve/veya odak nörolojik bozukluklarla birlikte birçok tıbbi durumda ortaya çıkabilir. Ayırıcı tanı zor olabilir ve genellikle öykü ve nörogörüntüleme çalışmalarına bağlıdır. Tanının gecikmesinin daha kötü bir sonuca yol açabileceği bildirilmiştir. Gebelik ve SAK riski arasında bir ilişki vardır ve SAK insidansı gebelik sırasında artmaktadır. Anevrizmalar kanamalara neden olurken, AVM'ler de sorumlu olabilir. Diğer risk faktörleri arasında hipertansif bozukluklar, yaş, koagülopati, orak hücre hastalığı, intrakraniyal venöz tromboz, sigara içme ve madde bağımlılığı bulunur. Gebelik sırasında anevrizma rüptür riskinin artıp artmadığı konusunda çelişkili veriler bulunmaktadır. Ancak üçüncü trimester anevrizmatik SAK'nın en sık görüldüğü dönemdir. AVM'lerin ise ikinci trimesterde daha sık kanama eğilimi olduğu bildirilmiştir. Gebelik sırasında tanı konulan AVM'lerin çoğunlukla parietal lobda yer aldığı belirtilmektedir. Gebelikle ilişkili diğer bazı vasküler patolojiler arasında serebral kavernöz malformasyonlar, serebral venöz sinüs trombozu, hipofiz apopleksi ve moya moya hastalığı sayılabilir. SAH, kadınlarda baskın olan tek inme türü olduğu için, üreme faktörlerinin etiyolojide rol oynayabileceğini akılda tutmak önemlidir. Gebelik sırasında genellikle primipar ve üçüncü trimesterde SAK meydana gelir. Ayrıca, erken menarş yaşına ve nulligraviditeye sahip olmanın SAK riski ile ilişkili olduğu ve endokrin değişikliklerin anevrizma oluşumu ve rüptüründe hemodinamik değişikliklerle birlikte önemli bir rol oynadığı bulunmuştur. Kadın hormon seviyelerinin SAK riskini etkileyebileceği, ancak cinsiyetler arasındaki SAK insidansındaki fark üzerindeki etkisinin belirsiz olduğu sonucuna varılmıştır. Gebelikle ilişkili bazı özgül intraserebral kanama etiyolojileri de vardır. Preeklampsi ve eklampsi, intraserebral kanama vakalarının %14-50'sinde bulunduğu bildirilmiştir. Her iki patoloji de kan basıncını yükselterek veya koagülopati ve nöbetlere neden olarak intraserebral kanama için yatkınlık oluşturur. Eklampsi gelişen kadınların gözlemleri, gebeliğin oto-regülatuar kapasiteyi etkilediğini ve/veya oto-regülatuar eğrinin daha düşük basınçlara kaydığını düşündürmektedir.(AI)