Hamilelik sırasında karşılaşılan yaygın ürolojik problemler, genel hasta popülasyonuna göre daha zor ve karmaşık bir şekilde teşhis ve tedavi edilmelidir. Yanlış teşhis ve uygun olmayan tedavi yöntemleri, hem anne hem de fetus için ciddi riskler taşımaktadır. Bu nedenle, hastalık yönetimi güncel saygın kılavuzlarla birlikte yapılmalıdır.Hamilelik sırasında yaygın olarak görülen ürolojik problemler üç ana başlık altında incelenebilir: a) Hamilelik ve İdrar Yolu Enfeksiyonları b) Hamilelik ve İdrar Sistemi Taş Hastalığı c) Hamilelik Sırasında Diğer Ürolojik Problemler Hamilelik ve İdrar Yolu Enfeksiyonları, idrar içeriğinin farklılaşması ve hormonal/fizyolojik değişiklikler sonucunda bakterilerin idrar yolu enfeksiyonlarına daha kolay neden olmasıyla ortaya çıkar. İdrar yolu enfeksiyonları, hamilelikte en sık karşılaşılan enfeksiyonlardır. Bu enfeksiyonlar, asemptomatik bakteriüri (ABU) gibi hafif vakalardan akut sistit gibi daha şiddetli durumlara, piyelonefrit gibi daha ciddi durumlara kadar geniş bir yelpazede görülebilir.Hamile kadınlarda asemptomatik bakteriüri yaygınlığı %2 ile %15 arasındadır. Bu oran, hamile olmayan kadınlardan farklı değildir, ancak hamile kadınlarda nüks atakları daha sık görülür. Asemptomatik bakteriüriye sahip hamile hastalarda yükselen enfeksiyon ve piyelonefrit riskini azaltmak için tedavi gereklidir. Hamile kadınlar, antibiyotik tedavisinin anne ve fetus üzerindeki faydalı etkileri nedeniyle ABU için taranmalı ve tedavi edilmelidir. Her hastane, maliyetleri ve riskleri analiz ederek uygun bir tarama programı geliştirmelidir. Asemptomatik bakteriüriye antibiyotik tedavisi, plasebo veya tedavi olmamasına kıyasla semptomatik idrar yolu enfeksiyonu sayısını önemli ölçüde azaltır ve düşük doğum ağırlığı oranları ile ilişkilidir. Ayrıca, düşük prematüre doğum oranlarıyla ilişkilidir.Hamilelikte sistit oluşumunun en önemli etkeni, asemptomatik bakteriüri gibi E.coli'dir. Semptomlara bakılmaksızın, alt idrar yolu enfeksiyonları, hamilelikte piyelonefrit gelişiminde %20-30 artışla ilişkilidir. Akut piyelonefrit, obstetrik olmayan antepartum hastaneye yatışın önde gelen nedenlerinden biridir. Hamilelikte bakteriüri yaygınlığı, gebelik dönemi, çok doğum, düşük sosyoekonomik statü, yaş, cinsel aktivite, diyabet mellitus, orak hücre anemisi ve önceki idrar yolu enfeksiyonları gibi birçok faktör nedeniyle artar. Piyelonefrit özellikle üriner sistemde hidronefroz ve stazın en yüksek seviyede olduğu 3. trimesterde görülür. Bulantı, kusma, yorgunluk ve titreme de görülebilir. Piyelonefritin en önemli etkeni, asemptomatik bakteriüri gibi E.coli'dir. Maternal ve fetal komplikasyonlar nedeniyle akut piyelonefrit, hastaneye yatışla parenteral ajanlarla tedavi edilmelidir. Piyelonefrit vakalarının %20-50'sinde prematüre doğum görülür.Enfeksiyonlar ve piyelonefrit, maternal sepsis, maternal hipertansiyon, preeklampsi, prematüre doğum, düşük doğum ağırlığı, intrauterin büyüme geriliği, akut solunum sıkıntısı sendromu (ARDS), erken membran rüptürü ve perinatal ölümle ilişkilidir.Tanı, idrar enfeksiyonunun kesin tanısı sunularak yapılır. Tüm hamile kadınlardan ilk prenatal ziyaretlerinde idrar kültürü alınmalıdır. Kültür için temiz idrar örneği tercih edilmeli ve mümkün olan en kısa sürede laboratuvara teslim edilmelidir. İdrar kültüründe 10⁵ CFU/ml veya daha fazla tek bakteri türü büyümesi anlamlı bakteriüriyi gösterir. Tanıda mikroskopik incelemeler de kullanılır. Gram boyalı bir hazırlamada, x100 objektifte her alanda 50'den fazla lökosit veya bakteri tanısal olabilir. Lökosit esteraz testi, idrar nitrit analizi ve uriscreen enzim aktivite testi gibi diğer tanı yöntemleri arasında da belirtilebilir. E.coli, yaklaşık %90'ında izole edilen en yaygın patojendir.Antimikrobiyal ajanlar dikkatli bir şekilde seçilmeli ve tedavi, mevcut olduğunda kültür sonuçlarına bağlı olmalıdır. Hamile kadınlarda artmış renal kan akımı ve glomerüler filtrasyon hızına bağlı olarak(AI)