Gebelikte hipertansif hastalıklar, perinatal ve neonatal sonuçları olumsuz etkileyen bir grup hastalıktır. Dünya genelinde gebeliklerin %2-8'inde preeklampsi ve %0.9-1.5'inde kronik hipertansiyon görülmektedir. Gelişmekte olan ülkelerde hipertansif hastalıklar nedeniyle anne ölümlerinin %16'sı meydana gelmektedir. Gebelikte izlenen hipertansif hastalıklar Amerikan Jinekoloji ve Obstetrik Derneği tarafından sınıflandırılmıştır. Bu sınıflandırmaya göre hipertansif hastalıklar; kronik hipertansiyon, gestasyonel hipertansiyon, preeklampsi ve superimpoze kronik hipertansiyon olarak adlandırılmaktadır. Kronik hipertansiyon, gebeliğin ilk 20 haftasında veya gebelik öncesinde tanı alan hipertansiyon hastalığıdır. Kronik hipertansiyonun kontrol altına alınmaması, maternal mortalite ve pulmoner ödem, böbrek yetmezliği ve serebrovasküler olaylar gibi komplikasyonlarla ilişkilidir. Kronik hipertansiyon ayrıca gestasyonel diyabet, plasental ablasyo, perinatal mortalite, intrauterin fetal kayıp, düşük doğum ağırlığı ve preterm doğum gibi riskleri de beraberinde getirir. Gebelik öncesinde kronik hipertansiyon hastalarının maternalkomorbiditeler ve organ hasarı açısından değerlendirilmesi önemlidir. Diyet, kilo kontrolü, yaşam şekli ve alkol alımı gibi risk faktörlerinin kontrol altına alınması önerilir. Gebelik öncesinde tansiyon yüksekliği olan hastaların protein/ kreatin oranı, serum kreatin, kan üre azotu, serum elektrolitleri ve diğer testlerle değerlendirilmesi gerekmektedir. Preeklampsi ile superimpoze kronik hipertansiyon ise gebelik öncesinde veya gebeliğin 20. haftasından önce var olan tansiyon yüksekliğine preeklampsi bulgularının eklenmesi durumudur.(AI)