Bu çalışmada, antepartum fetal iyilik halinin değerlendirilmesi konusuna odaklanılmıştır. Fetal ölümün önlenmesi birincil amaç olarak belirlenmiştir. Uteroplasental yetmezlik açısından yüksek riskli gebeliklerde fetal ölümlerin sıkça görüldüğü belirtilmiştir. Gestasyonel diyabet, preeklampsi veya intrauterin büyüme kısıtlılığı gibi durumlarla komplike gebeliklerde fetal ölüm riskini değerlendirmek amacıyla antepartum fetal iyilik halini değerlendirmek için çeşitli teknikler kullanılmaktadır. Bu teknikler arasında fetal hareketlerin sayılması, non stres test, fetüsün biyofizik profili ve Doppler velosimetri yer almaktadır. Fetal hareketlerin azalması hipoksiye işaret edebilir ve bu nedenle anne tarafından fetal hareketlerin takibi önemlidir. Fetal hareketlerin azaldığı durumlarda ölü doğum riskinin arttığı belirtilmiştir. Fetal hareketlerin takibi için en yaygın olarak önerilen yöntem, gebe kadının her gün 10 fetal hareketi hissettiği zamanı kaydetmesidir. Eğer 2 saat boyunca 10 fetal hareket sayılamazsa, ileri değerlendirme için sağlık kuruluşuna başvurulması önerilmektedir. Non stres test ise fetal kalp atımlarının izlenerek fetal iyilik hali hakkında bilgi sağlayan bir yöntemdir. Bu yöntemde fetal kalp hızındaki akselerasyonlar incelenir ve fetal otonomik fonksiyonların değerlendirilir. Bu çalışmanın sonucunda, antepartum fetal iyilik halinin değerlendirilmesinin riskli gebeliklerde perinatal sonuçları iyileştirmek için önemli bir araç olduğu vurgulanmıştır.(AI)