Labirentit, iç kulağın kemik ve membranöz yapılarında enfeksiyon veya inflamasyon sonucu gelişen bir hastalıktır. En sık viral, ardından bakteriyel ve nadiren fungal etkenlerle ortaya çıkar. Klinik olarak vertigo, işitme kaybı, tinnitus ve nistagmusla seyreder. Ağrı genellikle görülmez çünkü iç kulakta ağrı lifleri bulunmaz. Enfeksiyonun yayılım yolları timpanojenik, meningojenik, nörojenik ve hematojenik olarak sınıflandırılır. En yaygın kaynak orta kulaktır. Üst solunum yolu enfeksiyonları, menenjit, otitis media ve kolesteatom gibi durumlar predispozan faktörlerdir. Tanıda öykü, muayene, odyolojik testler, MRG ve BT bulguları birlikte değerlendirilir. Viral vakalarda semptomatik tedavi, hidrasyon ve istirahat yeterliyken bakteriyel olgularda antibiyotik tedavisi uygulanır. Menenjite bağlı ağır olgularda işitme kaybı kalıcı olabilir ve erken koklear implantasyon gerekebilir. Otoimmün labirentit kortikosteroidlerle, fungal vakalar antifungallerle tedavi edilir. Vestibüler rehabilitasyon kronik dengesizlikte faydalıdır. Mortalite nadir olup, bakteriyel menenjit sonrası sensörinöral işitme kaybı kalıcı sekel olarak görülebilir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
