Renal
hücreli karsinom (RHK) insidansı, yaşla birlikte düzenli olarak artmakta ve
yaklaşık 75 yaş civarında en yüksek düzeye ulaşmaktadır. Küresel ölçekte yaşlı
nüfusun giderek artması, RHK tanısı alan geriatrik hasta popülasyonunun da
anlamlı ölçüde artacağı öngörüsünü güçlendirmektedir. Bu hasta grubunda tedavi
planlaması yapılırken, yalnızca onkolojik sonuçlar değil; kanser dışı mortalite
nedenleri ve genel yaşam beklentisi de göz önünde bulundurulmalı,
bireyselleştirilmiş yaklaşımlar benimsenmelidir. Bu bağlamda, geriatrik RHK
hastalarının yönetimine yönelik evrensel olarak kabul edilmiş ideal bir
algoritma bulunmamaktadır. Böbreğe lokalize RHK’da parsiyel nefrektomi altın
standart tedavi yöntemini oluşturmaktadır. Ancak, yüksek komorbidite yüküne
sahip geriatrik hastalarda kriyoablasyon, radyofrekans ablasyon gibi minimal
invaziv yöntemler ile “bekle–gör” veya aktif izlem stratejileri cerrahiye
alternatif olarak değerlendirilebilmektedir. Lokal ileri RHK olgularında
radikal nefrektomi güncelliğini korumakta olup, belirli hasta gruplarında
adjuvan pembrolizumab tedavisi önerilebilmektedir. Metastatik RHK’da ise immün
kontrol noktası inhibitörleri, tirozin kinaz inhibitörleri ve anti-vasküler
endotelyal büyüme faktörü (anti-VEGF) tedavileri temel seçenekler arasında yer
almaktadır. Bununla birlikte, ciddi komorbiditeleri bulunan yaşlı hastalarda
aktif izlem stratejileriyle gereksiz tedavi maruziyetinin önlenebileceği
düşünülmektedir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
