Konjenital diyafram hernisi (KDH), pulmoner hipoplazi ve
pulmoner hipertansiyonla seyreden, multidisipliner yaklaşım gerektiren ciddi
bir neonatal anomalidir. Cerrahi başarının en önemli belirleyicisi, ameliyat
öncesi dönemde sağlanan hemodinamik ve solunumsal stabilizasyondur. Bu süreçte
nazik ventilasyon stratejileri, pulmoner hipertansiyonun kontrolü, minimal sıvı
yüklemesi ve gastrointestinal dekompresyon temel ilkeleri oluşturur. Cerrahi
tedavide amaç, herni kesesinin eksizyonu ve defektin primer veya yama ile
onarımıdır. Defekt boyutu, onarım tekniği ve kullanılan materyalin biyomekanik
özellikleri uzun dönem prognozu etkiler. Minimal invaziv yaklaşımlar seçilmiş
olgularda avantaj sağlamakla birlikte nüks oranları defekt genişliği ve cerrah
deneyimine bağlı olarak değişkenlik gösterir. Ameliyat sonrası dönemde pulmoner
hipertansiyon yönetimi, akciğer koruyucu ventilasyon, sıvı-elektrolit dengesi,
enfeksiyon ve nörolojik izlem kritik öneme sahiptir. Nüks herni, reflü, skolyoz
ve büyüme geriliği uzun dönem takipte sık karşılaşılan problemlerdir. Tüm
süreçte fizyolojik dengeyi önceleyen, hasta bazlı stratejilerin uygulanması
mortaliteyi azaltmada temel faktördür.
Atıf Sayısı :