Konjenital diyafram hernilerinde (KDH) antenatal tanı,
gelişmiş obstetrik ultrasonografi ve fetal MRG teknikleri sayesinde önemli
ölçüde artmıştır. Tanı genellikle 15–22. gebelik haftalarında konulmakta olup
temel ultrasonografik bulgular arasında toraksta abdominal organların
izlenmesi, mediastinal kayma ve midenin karın içinde görüntülenememesi yer
alır. Sağ taraflı hernilerde karaciğer ekojenitesinin akciğere benzemesi tanıyı
güçleştirdiğinden fetal MRG ayırıcı tanıda kritik rol oynar. MRG ayrıca akciğer
hacminin nicel değerlendirilmesi ve karaciğer herniasyonunun belirlenmesinde
altın standarttır. Fetal tedavide açık cerrahi yüksek komplikasyon oranları
nedeniyle terk edilmiş, yerini minimal invaziv FETO (Fetoskopik Endoluminal
Trakeal Oklüzyon) tekniği almıştır. TOTAL çalışmaları, FETO’nun özellikle ağır
ve izole sol KDH olgularında sağkalımı artırdığını, ancak prematürite riskini
yükselttiğini göstermiştir. Bu nedenle FETO, yalnızca deneyimli fetal cerrahi
merkezlerinde, seçilmiş olgularda ve araştırma protokolleri kapsamında
uygulanmalıdır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
