Stoma, Yunanca “ağız” anlamına gelir ve barsakların karın
cildine açılması işlemidir. İleostomi ince barsağın son kısmının, kolostomi ise
kalın barsağın karın cildine ağızlaştırılmasıdır. Bu işlemler, kalıcı veya
geçici olabilir ve genellikle gastrointestinal sistemin devamlılığının
sağlanamadığı durumlarda yapılır. Kolorektal kanser, inflamatuar barsak
hastalıkları, divertiküler hastalık ve barsak perforasyonu gibi durumlarda
stoma gerekebilir. Ayrıca, yüksek cerrahi risk taşıyan hastalarda geçici stoma
açılması mümkündür. Anal sfinkterin etkilendiği durumlarda kalıcı stoma
gerekebilir. İleostomilerde yüksek sıvı kaybı olabilirken, kolostomilerde
şekilli katı gaita görülebilir. Yüksek debili stomalar dehidratasyon ve
elektrolit dengesizliğine yol açabilir. İskemi/nekroz, prolapsus, herni,
çekinti, darlık ve kanama gibi komplikasyonlar sık görülür ve komplikasyon
oranları %15-40 arasındadır. Stoma bakımı ve cerrahi prosedürlere bağlı olarak
farklı tedavi yaklaşımları gerekebilir. İleal poş anal anastomoz, şiddetli
ülseratif kolit ve total proktokolektomi gerektiren hastalıklarda tercih
edilir. Postoperatif erken dönemde gelişen pelvik sepsis, pelvik abse ve
anastomoz kaçağı önemli komplikasyonlardır. İleal poşun inflamasyonu poşit,
anal geçiş bölgesinin inflamasyonu ise kafit olarak tanımlanır. Tedavi
genellikle antibiyoterapi ile olurken; kronik antibiyotik dirençli durumlar
biyolojik ajanları ve lokal tedavileri (hiperbarik oksijen tedavisi vb.)
içerir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :