Özofagus Anatomisi, Histolojisi, Embriyolojisi Ve Fizyolojisi
Anahtar Kelimeler
Özofagus, trakea ve kalbin arkasında, farinksten mideye kadar
uzanan, peristaltik hareketlerle gıdaları ileten tübüler bir organdır. Yapısal
olarak servikal, torakal ve abdominal olmak üzere üç bölüme ayrılır ve klinik
öneme sahip krikofaringeal, bronkoaortik ve diyafragmatik olmak üzere üç
anatomik darlık içerir. Histolojik olarak çok katlı yassı epitel ile döşelidir
ve mukoza, submukoza ve muskularis propria katmanlarından oluşur; seroza
tabakası bulunmaz. Özofagusun innervasyonu, motor ve duyusal fonksiyonları
sağlayan sempatik ve parasempatik sinir sistemleri tarafından gerçekleştirilir.
Embriyolojik olarak, özofagus dördüncü haftada ön bağırsaktan türeyerek
gelişir. Özofagus atrezisi, trakeoözofageal fistül (TÖF), konjenital
özofagus stenozu ve özofagus duplikasyonu gibi konjenital anomaliler genetik
defektlere veya intrauterin strese bağlı olarak ortaya çıkar. Bu anomaliler
genellikle cerrahi müdahale gerektirir ve uzun vadede gastroözofageal reflü
veya motilite bozuklukları gibi komplikasyonlara neden olabilir. Ayrıca,
vasküler sıkışma, özofageal halkalar, webler ve heterotopik mide mukozası gibi
nadir anomaliler incelenmiş; bu durumların klinik belirtileri, tanı yöntemleri
ve tedavi yaklaşımları tartışılmıştır. Bu bölüm, özofagusun anatomik,
fizyolojik ve gelişimsel karmaşıklıklarını vurgulayarak, normal yapısı ve
ilişkili patolojiler hakkında kapsamlı bir bakış sunmaktadır.
Atıf Sayısı :