Bu bölümde, embriyo implantasyonu ve gelişimi için erken endometrial değişiklikler nelerdir sorusuna yanıt aranmaktadır. Gebelik sırasında miyometriyumun iç kısmı ve endometrium anatomik olarak değişir. En çarpıcı değişiklik, spiral arterlerde meydana gelir. Ekstravillöz trofoblast, stroma içinde interstisyel hücreler olarak ve vasküler lümen içinde endovasküler hücreler olarak bu damarlara saldırır. Normal gebelikte, bu damarların etkisiyle bu damarlar ince duvarlı, esnek arterlere dönüşür ve vazokonstriktör uyaranlara yanıt vermezler. İnsanda, erken değişiklikler ovulasyondan sonra tanınabilir ve predecidualizasyon olarak adlandırılır. Spiral arterlere bitişik uterin stromada, fibroblast benzeri mezenkimal hücreler epitelyoid bir yapıya farklılaşır. Ayrıca, sitoplazmik glikojen ve lipit depolarlar ve ekstraselüler matriksin bileşenleri olarak yeni ürünler salgılarlar. İmplantasyon gerçekleşirse, gelişmekte olan konseptüse besin sağlarlar. Reseptif epitelyumun gelişimi ve trofoblast ile endometrium arasındaki etkileşimler için progesterona bağımlı stromal hücrelerin farklılaşması önemlidir.Predecidualizasyon ayrıca dekidual uterus doğal öldürücü (uNK) hücre akışında da önemli bir rol oynar. İnsanda, predecidualizasyon sırasında bu hücreler toplanır. Dekidual uterus doğal öldürücü hücreler, dekidual anjiyogenezin ve spiral arterlerin yeniden şekillenmesinin düzenlenmesine ve ekstrasillöz trofoblast invazyonunun kontrolüne katkıda bulunur. Daha az sitotoksik olan bu hücreler, sitokinler (örneğin, tümör nekroz faktörü alfa (TNF-α) ve interlökin), büyüme faktörleri (örneğin, doku büyüme faktörü beta (TGF-β) ve plasental büyüme faktörü (PlGF)), anjiyogenik faktörler (örneğin, vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF)) ve matriks metalloproteinazlar (MMP'ler) gibi sinyal molekülleri üretir. Ayrıca, trofoblast üzerindeki HLA-C ve HLA-G'ye bağlanan yüzey öldürücü immünglobulin benzeri reseptörler (KIR'ler) ifade ederler. KIR'ler çok yüksek oranda polimorfiktir ve KIR-A (etkin olmayan) ve KIR-B (çoklu aktivite) olmak üzere iki ana sınıfa ayrılır. Ekstrasillöz trofoblast doğrudan endometrial/dekidual dokularla temas halindedir ve ana T hücre ligandları HLA-A veya HLA-B'yi ifade etmez.Plasental gelişimin aşamaları nelerdir? Trofoblast hattı, iç hücre veya embrioblasttan ilk farklılaşan hücrelerdir. Blastosistin endometriuma tutunmasından sonra, trofoblastın daha fazla farklılaşması gerçekleşir. Bu aşamada, ilk olay dış sinkityotrofoblast hücresinin oluşmasıdır. Dış sinkityotrofoblast, birleşmiş trofoblastlardan oluşur ve maternal dokularla doğrudan temas halindedir ve bu nedenle konseptustan uterin epitelyum kapillerlerine ulaşan ve penetre eden ilk tabakadır. Blastosist, konsepsiyon sonrası 7-8. gününde decidualize endometrial stromaya gömülmüştür. Gelişmekte olan embriyo büyüyen plasenta tarafından çevrelenmiştir. Mononükleer sitotrofoblast embriyoya doğru yönlendirilirken, çok çekirdekli sinkityotrofoblast maternal dokularla doğrudan temas halindedir. Şu ana kadar plasentanın tüm gelişim ve farklılaşma aşamaları, sinkityotrofoblast içindeki sıvı dolu boşlukların gelişmesinden önce meydana gelir. Bu nedenle bu aşamaya \"prelakunar aşama\" denir. Konsepsiyon sonrası 8-9. gününde, sinkityotrofoblast kütlesi içinde bir dizi sıvı dolu boşluk oluşur (lakunar aşama). Bu boşluklar birleşerek daha büyük lakunalar oluşturur ve sonra sinkityotrofoblastın gömülü kısımlarını (trabeküller) oluşturur. Konsepsiyon sonrası 12. günde implantasyon süreci tamamlanır. Gelişmekte olan embriyo decidualize endometriuma gömülüdür ve sinkityotrofoblast konseptüsün tamamını çevreler. Konsepsiyon sonrası 12. günde, sitotrofoblastın proliferasyonu trofoblastların sinkityal trabekülleri penetre etmesine neden olur. Trabeküllerin içindeki trofoblastların daha fazla proliferasyonu (13. gün) trabekülleri gerer, sitotrofoblastlarla dolu sinkityal yan dalların (primer vill(AI)