Bu metinde, antepartum fetal değerlendirmenin temel yöntemleri ve amaçları hakkında bilgi verilmektedir. Nons-tres test, biyofizik profil, modifiye biyofizik profil, kontraksiyon stres testi ve fetal hareket sayımı gibi yöntemlerin kullanıldığı belirtilmektedir. Ayrıca, amniyotik sıvı miktarının değerlendirilmesi ve fetal ve funik damarların dopp-ler muayenesi gibi tekniklerin de fetal durum hakkında ek bilgiler sağladığı ifade edilmektedir. Ancak, bu tekniklerin optimal kullanım rehberleri veya perinatal sonuçları iyileştirme konusunda sınırlı kanıtlar olduğu belirtilmektedir.Antepartum fetal değerlendirmenin amacının, kronik intrauterin hipoksiden kaynaklanan nörolojik komplikasyonların veya intrauterin ölüm riski olan fetüslerin tanınması ve önlenmesi olduğu ifade edilmektedir.Metinde ayrıca, antepartum fetal değerlendirmenin etkinliği ve potansiyel faydaları ve zararları hakkında bilgi verilmektedir. Gözlemsel çalışmalarda, fetal test yapılan gebeliklerde daha düşük fetal ölüm oranları bildirildiği belirtilmektedir. Ancak, bu kanıtların belirli kısıtlılıkları olduğu ve test yapılan gebeliklerde düşük fetal ölüm oranının, daha yoğun doğum öncesi bakım ve müdahale ile ilişkili olabileceği ifade edilmektedir.Antepartum testin potansiyel zararları arasında, yanlış pozitif test sonuçlarının gereksiz ek fetal değerlendirmeye ve/veya müdahaleye sebep olması ve yanlış negatif test sonuçlarının ise ileri fetal değerlendirme ve/veya diğer potansiyel zararlara karşı uyarıcı olmaması gösterilmektedir.Son olarak, antepartum fetal değerlendirmenin serebral palsi ve ölü doğum gibi ortak risk faktörlerine sahip fetüslerde teorik bir endişe yaratabileceği belirtilmektedir. Ancak, bu konuda daha fazla araştırma yapılması gerektiği ifade edilmektedir.(AI)