Örgütsel Ekoloji Kuramı (bknz. Baron ve diğ., 1999; Hannan ve Freeman, 1977; Carroll ve Hannan, 2000) örgütler dünyasındaki evrimin çevresel ayıklanmayla, çevredeki yeni koşullara uyumlu özellikler gösteren örgütlerin doğmasıyla, çoğalmasıyla ve değişen çevreye uyum sağlayamayan örgütlerin azalması veya yok olması şeklinde ilerlediğini ileri sürmektedir. Bir başka açıdan bu kurama göre, iş örgütlerinin de doğadaki canlı varlıklar gibi doğal bir seçimle elenip bir kısmının yaşamını kaybetmesi, diğerlerinin de bir evrim içinde gelişerek yaşamlarını sürdürmelerine benzer bir süreçten geçtiği literatürde sıkça ifade edilmektedir. Yazar bu çalışmasında Türkiye’de sigorta sektöründe önemli bir yeri olan sigorta acentelerini yeni, ergen ve olgun olarak kategorilere ayırmış ve her evrede acentelerin hayatta kalmasına etki eden faktörleri analiz etmiştir. Kısaca “sigorta acentelerinin kuruluşundan kapanışına kadar olan yaşam evrelerinde acentelerin hayatta kalma becerilerinin neler olduğunun belirlenmesi” bu çalışmada kapsamlı olarak ele alınmıştır.