Bu bölüm, ruminantların sindirim sistemi anatomisi
ve işlevsel özelliklerini kapsamlı biçimde ele almaktadır. Ruminantların
sindirim sistemi, su ve yemlerin alınması, mekanik ve kimyasal sindirimi, besin
maddelerinin emilimi ve atıkların uzaklaştırılmasını sağlayan, özelleşmiş bir
yapıdır. Ağızdan anüse uzanan sindirim kanalı; ağız, dişler, dil, yutak,
özofagus, dört bölmeli mide (rumen, retikulum, omasum ve abomasum), ince
bağırsak (duodenum, jejunum, ileum) ve kalın bağırsaktan (çekum, kolon, rektum)
oluşur. Bu yapıya, sindirim sürecine katkı sağlayan tükürük bezleri, pankreas
ve karaciğer de eşlik eder. Ruminantlar, selüloz
ve kompleks karbonhidratların sindirimine uyum sağlamış çok mideli otçullardır.
Çok mideli herbivorlar, iki veya üç ön mideye sahip psödo-ruminantlar ve gerçek
ruminantlar olarak sınıflandırılır. Deve, lama ve alpaka gibi türler psödo-ruminant
iken; inek, koyun, keçi, geyik, zürafa ve antilop gibi türler, üç ön mide
(rumen, retikulum, omasum) ve bir gerçek mide (abomasum) içeren yapılarıyla
gerçek ruminantlardır. Ruminantların
sindirim sistemi, mikrobiyal fermentasyonun gerçekleştiği ön mideleri ve uzun
bağırsak yapısı ile diğer memelilerden ayrılır. Bu sistem, lifli bitkisel
materyallerin etkin parçalanması ve metabolik olarak kullanılabilir bileşiklere
dönüştürülmesi açısından özelleşmiştir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
