Plasenta akreata spektrumu (PAS), postpartum kanama ve maternal mortalite ve morbiditenin önemli bir nedenidir. Bu konu hala obstetrisyenler için önemini korumaktadır. Birçok çalışma, PAS'ın prenatal tanı ve uygun takip ile maternal morbiditenin azaltılabileceğini göstermiştir. Bu nedenle, PAS'ın risk faktörleri, etiyolojisi, tedavi yöntemleri ve yönetimi hakkında bilgi sahibi olmak kritik önem taşımaktadır.PAS, plasenta akreata, inkreata ve perkreatayı içeren anormal plasenta invazyonunu ifade eder. PAS vakalarının çoğu plasenta akreata (%75), plasenta inkreata (%18) ve plasenta perkreatadır (%7).PAS'ın ilk tanımı 1937 yılında yapılmıştır ve prenatal tanısı 1967 yılında radyoizotop plasentatografi kullanılarak rapor edilmiştir. Son yıllarda PAS sıklığı artmıştır ve 2019 yılında yapılan bir derlemede 5.8 milyon doğumda 7001 PAS vakası saptanmıştır.PAS'ın patogenezine ilişkin çeşitli teoriler vardır, ancak en kabul gören teori geçirilmiş uterin cerrahinin etkisiyle oluşan bir desidualizasyon defekti sonucu olduğudur. PAS'ın kesin tanısı histopatolojik bulgulara dayanır ve prenatal tanıda ultrasonografi önemlidir.PAS'ın risk faktörleri arasında geçirilmiş sezaryen, uterusa yapılan invaziv işlemler, plasenta previa, geçirilmiş uterin cerrahi, ileri anne yaşı, artmış gravida ve parite sayısı bulunmaktadır.Sonuç olarak, PAS önemli bir obstetrik sorundur ve prenatal tanı ve uygun takip ile maternal morbidite ve mortalite azaltılabilir. Bu nedenle, obstetrisyenlerin PAS'ın risk faktörleri, etiyolojisi, tedavi yöntemleri ve yönetimi hakkında bilgi sahibi olması önemlidir.(AI)