Bu bölüm, küreselleşme ve dijital dönüşüm çağında uluslararası lojistik ve tedarik zincirinde verimliliği artırmaya yönelik stratejik ve operasyonel yaklaşımları kapsamlı biçimde ele almaktadır. Yalın (lean), çevik (agile) ve leagile tedarik zinciri modelleri kuramsal bir temelde karşılaştırılmış; blokzincir, yapay zekâ ve nesnelerin interneti (IoT) gibi dijital teknolojilerin lojistik süreçlerdeki dönüştürücü etkisi örneklerle tartışılmıştır. Bölümde ayrıca sürdürülebilirlik, yakın kaynak kullanımı (nearshoring), yeşil lojistik ve karbon emisyonlarının azaltılması gibi güncel konular da ele alınmıştır. Uygulama kısmında, Türkiye’nin lojistik performansı ampirik veriler ışığında değerlendirilmiştir. Bu kapsamda Dünya Bankası Lojistik Performans Endeksi (LPI) gibi küresel göstergeler üzerinden Türkiye’nin güçlü ve gelişime açık yönleri analiz edilmiş; gümrük işlemleri, altyapı kapasitesi, zamanlama doğruluğu, izlenebilirlik ve taşımacılık maliyeti gibi kriterler derinlemesine incelenmiştir. Türkiye'nin stratejik konumu, bölgesel lojistik merkezleriyle entegre lojistik sistemler kurma potansiyeli üzerinden tartışılmış; hem kamu politikaları hem de özel sektör perspektifinden sürdürülebilir verimlilik artışı için öneriler sunulmuştur.