Üriner sistem travmalarının birçoğu çoklu organ yaralanmaları sonucunda oluşmakta ve vücuttaki diğer sistemlerin de etkilenmesine neden olmaktadır. Bu durum, hastalarda komplikasyon, mortalite ve morbidite oranlarında artışla sonuçlanabilmektedir. Üriner sistem yaralanmalarının oluşumunda, künt, penetran ya da iyatrojenik travmalar etkili olabilmektedir. Genitoüriner travmalar böbrek, üreter, mesane, prostat, üretra, skrotum ve testis travmaları şeklinde karşımıza çıkmaktadır. Genitoüriner travmalı hastanın yönetiminde amaç; renal fonksiyonun yeniden kazanılması, korunması ve idrar drenajının sağlanması için kanama, ağrı ve enfeksiyonun kontrol altına alınmasıdır. Genitoüriner yaralanmalı hastalara sistematik yaklaşılmalıdır. Hastanın hemodinamik durumu, yaralanma mekanizması ve ilişkili yaralanmalar değerlendirilmelidir. Ciddi bir yaralanma durumunda hastaya özellikle ilk bir saatte müdahale edilmesi oldukça önemlidir. Travmanın ne zaman olduğu ve oluş biçimi ile ilgili detaylı bir anamnez alınmalı ve hastanın fizik muayenesi yapılmalıdır. Gerekli laboratuvar ve radyolojik incelemeler yapılarak hastaların tedavisi planlanmalıdır. Hastalar, gelişebilecek olası erken ve geç komplikasyonlar yönünden yakından izlenmelidir. Ürogenital travmalı hastaların bakımında hemşirelerin önemli sorumlulukları bulunmaktadır. Hemşirelik bakımının temel amacı, hastanın hemodinamik stabilizasyonunun sağlanmasıdır. Ürogenital travmalı hastanın doğru değerlendirilmesi ve izlemi oldukça önemlidir. Bu bağlamda hemşireler, hastanın kanama kontrolünü yapmalı, sıvı ve elektrolit dengesini sağlamalı, idrar çıkışını, dren ve tüplerin açıklığını, ağrı ve enfeksiyon varlığını değerlendirmelidir. Bütüncül yaklaşımla hastanın gereksinim duyduğu bakımın verilmesi oldukça önemlidir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
