Meme kanseri, kadınlarda en yaygın sağlık sorunlarından biridir ve birçok ülkede her 8 kadından biri bu hastalıkla karşılaşmaktadır. Gelişen tarama yöntemleri sayesinde erken teşhis edilebilen meme kanseri, tedavi edilebilir bir hastalık haline gelmiştir ve ölüm oranları önemli ölçüde azalmıştır. Ancak, tedavi sürecinde yapılan operasyonlar, radyoterapi, kemoterapi ve endokrin terapi gibi yöntemlerin uzun vadeli yan etkileri, hastaların yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Özellikle meme kanseri tedavisi sonrası dönemde hastaların yaşam kalitesini artırmak önem kazanmıştır.Bu hastalarda yaşam kalitesini düşüren önemli bir faktör de vaginal atrofi ve bu durumun yarattığı semptomlardır. Vaginal atrofi, serum estradiol seviyesinin düşmesiyle ortaya çıkar ve kuru vajinal mukoza, kanama, ağrı, kaşıntı gibi semptomlara neden olur. Vaginal atrofi, jinekolojik muayene ve anamnezle teşhis edilir. Tedavi edilmeyen vaginal atrofi, hastaların yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir.Meme kanseri tedavisi gören kadınların yaklaşık %75'inde menopoz sonrası semptomlar görülür. Meme kanseri genellikle postmenopozal dönemde teşhis edilir ve bu dönemdeki estrojen eksikliği, vaginal atrofi gibi semptomlara neden olabilir. Ayrıca, hormon reseptörü pozitif meme kanseri olan kadınlar, adjuvan endokrin tedavi alırken estrojen eksikliği semptomları yaşayabilirler.Sonuç olarak, meme kanseri tedavisi gören kadınlarda vaginal atrofi ve estrojen eksikliği semptomları yaygın olarak görülmektedir. Bu semptomların tedavi edilmesi, hastaların yaşam kalitesini artırmak için önemlidir.(AI)