Bu bölümde, jinekolojik malignitelerde lenfosel gelişiminin önlenmesi yöntemleri üzerinde durulmaktadır. Lenfadenektomi, jinekolojik kanser cerrahisinde evreleme için yapılan bir prosedürdür. Ancak lenfadenektomi sonrası lenfosel gelişimi gibi komplikasyonlar ortaya çıkabilmektedir. Lenfosel, lenfatik sıvının çevresindeki doku ile çevrili olmadan kalın bir duvarla çevrili kistik bir yapıda birikmesi sonucu oluşan bir lezyondur. Bu durum genellikle ürolojik ve jinekolojik kanser cerrahilerinden sonra ilk 3 ayda ortaya çıkmaktadır. Lenfoseller genellikle asemptomatik olmasına rağmen, büyük boyutlara ulaştığında bası semptomlarına neden olabilir ve adjuvan tedavilerin başlamasında gecikmelere yol açabilir. Lenfosel insidansı %1-58 arasında değişmektedir ve bu farklılık hastaların çoğunluğunun asemptomatik olmasından ve uygulanan cerrahi prosedürlerin farklı olmasından kaynaklanmaktadır. Lenfosel en sık serviks ve over kanseri cerrahileri sonrasında ortaya çıkmaktadır. Tanıda en basit ve faydalı görüntüleme yöntemi ultrasonografi olup, genellikle kalın çeperli ve farklı ekojenitelerde sıvı içeren kistik bir yapı olarak ortaya çıkmaktadır. Lenfosel gelişimi için risk faktörleri arasında pozitif lenf nodları, radyoterapi öyküsü ve antikoagülan kullanımı bulunmaktadır. Ayrıca vücut kitle indeksi, cerrahi prosedür, lenfadenektomi tipi, çıkarılan lenf nodu sayısı ve uygulanan adjuvan tedavilerin lenfosel oluşumu açısından risk oluşturup oluşturmadığı konusunda çeşitli araştırmalar yapılmıştır. Laparoskopik cerrahi yapılan hastalarda lenfosel oluşumunun daha az olduğu bildirilmiştir. Paraaortik lenfadenektominin pelvik lenfadenektomiye eklenmesinin lenfosel riskini artırabileceği belirtilmekle birlikte, bazı çalışmalar bu riskin artmadığını göstermektedir. Adjuvan tedavi alan hastalarda semptomatik lenfosel insidansında artış olmadığı belirtilmiştir. Ancak radyoterapi alan hastalarda lenfoselin daha fazla saptandığı görülmüştür.(AI)