Bu bölümde Osmanlı savunma mimarisinin gelişimi ve dönüşümü ele alınmıştır. Osmanlı İmparatorluğu, erken dönemden itibaren savunma yapıları inşa ederek topraklarını koruma altına almıştır. 15. yüzyıldan itibaren ateşli silahların savaş alanlarında etkin kullanımı, kale ve sur sistemlerinde köklü değişikliklere yol açmıştır. Rumeli Hisarı, Yedikule, Kilitbahir ve Sultaniye kaleleri bu dönüşümün öncü örneklerindendir. Osmanlılar, Avrupa’daki askeri devrim sürecinden etkilenmiş ve topa uyumlu tahkimatlar inşa ederek savunma sistemlerini geliştirmiştir. Özellikle Batı sınırlarında ve Akdeniz’de yıldız tabyalar yaygınlaşmış, kalelerde top platformları, mazgallar ve kalın duvarlar kullanılmıştır. Niş, Belgrad, Budin ve Estergon kaleleri Osmanlı’nın bu alandaki önemli uygulamalarını temsil eder. Osmanlı savunma mimarisi sadece savunma amaçlı değil, aynı zamanda saldırıya yönelik stratejik unsurlar da barındırmıştır. Ateşli silah teknolojisiyle uyumlu bu yapılar, Osmanlı’nın askeri gücünü artırmış ve imparatorluğun sınırlarını koruma görevini başarıyla yerine getirmiştir.
Kitap Adı:
Osmanlı Sanatı Ve Mimarisi
Atıf Sayısı :
