Bu bölümde, Osmanlı kütüphane mimarisinin gelişimi, yapısal özellikleri ve işlevleri ele alınmıştır. Osmanlı kütüphaneleri, İslam dünyasının bilgi birikimini muhafaza eden önemli kurumlar arasında yer almış ve genellikle cami, medrese, külliye veya saray gibi yapılarla ilişkilendirilmiştir. İlk dönemlerde kütüphaneler bu yapılara entegre edilirken, 17. yüzyıldan itibaren bağımsız (müstakil) kütüphane binaları inşa edilmeye başlanmıştır. Köprülü Kütüphanesi (1661), ilk müstakil Osmanlı kütüphanesi olarak kabul edilir. Osmanlı kütüphanelerinin mimari planları genellikle tek mekânlı, çok mekânlı veya merkezi planlıdır. Kitap depolama alanları (hazine-i kütüp) ve okuma salonları çoğunlukla ayrı düzenlenmiştir. Kütüphanelerde taş ve tuğla kullanımı yaygın olup, süslemelerde kalem işi, çini ve ahşap oymalar dikkat çeker. İstanbul’daki Nuruosmaniye, Atıf Efendi ve Enderun Kütüphaneleri, Osmanlı kütüphane mimarisinin önemli örneklerindendir. Kütüphaneler, yalnızca bilgi depolama alanları değil, aynı zamanda sosyal ve kültürel etkileşim merkezleri olarak da önemli roller üstlenmiştir.
Kitap Adı:
Osmanlı Sanatı Ve Mimarisi
Atıf Sayısı :
