Bu bölümde, Klasik Dönem Osmanlı türbelerinin mimari özellikleri, plan tipleri ve önemli örnekleri ele alınmaktadır. 1453’te İstanbul’un fethinden 1700’lerin başlarına kadar süren bu dönem, türbe mimarisinin en olgun örneklerini üretmiştir. Osmanlı türbeleri bu dönemde prizmatik gövdeli, çokgen planlı ve açık türbeler gibi çeşitli tiplerde inşa edilmiştir. Klasik dönemde türbeler genellikle düzgün kesme taş ve mermerle inşa edilmiş, iç mekânlarda çini ve kalemişi süslemelere geniş yer verilmiştir. Mimar Sinan’ın tasarladığı Kanuni Sultan Süleyman Türbesi, Şehzade Mehmet Türbesi ve Hürrem Sultan Türbesi gibi yapılar dönemin en önemli örnekleri arasındadır. Bu türbelerde revaklı girişler, kubbeli örtüler ve iki katlı pencere düzenlemeleri dikkat çekmektedir. Türbelerin plan tipleri çeşitlilik göstermektedir; kare, sekizgen ve onaltıgen planların yanı sıra açık türbeler (baldeken) de yaygınlaşmıştır. Bölümde ayrıca türbelerin süsleme programları, kullanılan malzemeler ve inşa teknikleri de incelenmiştir.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
