Bu bölüm, erken dönem Osmanlı cami mimarisini ve tipolojilerini ele almaktadır. Osmanlı Beyliği'nin kuruluş döneminde, Anadolu Selçuklu ve Bizans mimarisinden etkilenerek şekillenen camiler, özgün bir mimari kimlik kazanmaya başlamıştır. Erken dönem Osmanlı camileri, tipoloji açısından üç ana gruba ayrılır: tek kubbeli camiler, zaviyeli camiler (ters T planlı) ve ulu camiler. Tek kubbeli camiler, genellikle mahalle düzeyinde ibadet ihtiyacını karşılamak amacıyla inşa edilen küçük ölçekli yapılardır. Zaviyeli camiler ise hem ibadet hem de sosyal işlevleri bir arada sunan yapılardır ve dervişlerin konaklaması gibi ek işlevlere sahiptir. Ulu camiler, büyük cemaatlerin toplandığı, geniş ibadet alanlarına sahip anıtsal yapılardır. Bu camilerde Selçuklu sanatının izleri, Bizans yapı teknikleri ve Memlük etkileri görülebilir. Yapılar, fonksiyonel tasarımlarının yanı sıra estetik unsurlarla da dikkat çeker. Erken dönem Osmanlı camileri, klasik Osmanlı mimarisine geçişte önemli bir köprü işlevi görmüştür.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
