Servikal Spinal Kord Yaralanması Olan Hastada Yoğun Bakım Yönetimi: Olgu Sunumu
Anahtar Kelimeler
Giriş:
Travmaya sekonder servikal kord yaralanmaları havayolu ve hemodinami yönetimi açısından
hem anestezi hem de reanimasyon açısından özellikli olgulardır.Travma sonrası
ilk 7
gün klinik olarak yakın takip gerekebilmektedir. Olgu
Sunumu: 53 yaş, erkek hasta yüksekten düşme nedenli C3 ve C4 inkomplet spinal
kord hasarı
tanısıyla yoğun bakıma alındı.Hasta değerlendirildiğinde dispneik, takipneik, paraplejik,hipotansif,bradikardikti.
Eşlik eden yutma güçlüğü vardı. Erken dönemde hidrasyon,
arter ile santral kateterizasyon ve elektif video laringoskop eşliğinde
endotrakeal entübasyon
yapılan hastaya dopamin infüzyonu da başlandı. Entübasyon sonrası ilk 8 saatte hastaya
cerrahi stabilizasyon uygulandı.Postoperatif antibiyoterapi, nazogastrik
sondadan enteral
nutrisyon,fizyoterapi, DVT profilaksisi, basınç ülseri açısından koruyucu
önlemler ile takibe
devam edildi.Postoperatif 7. günde erken fiberoptik bronkoskop eşliğinde
perkütan trakeostomi
açıldı.Yatışının 15. gününde PEG açıldı ve 18. gününde homeventilatör ile NIV desteğinde,bilinç
açık şekilde palyatife devredildi. Tartışma:Travmatik
spinal kord yaralanmalarında C5 üstü lezyonu olanlarda erken havayolu kontrolü
mümkünse elektif koşullarda entübasyon önerilmektedir. Bizim olgumuzda da unstabil
hemodinami, solunum sıkıntısı olması cerrahiye rağmen düzelmeyen nörolojik
klinik varlığı;
havayolu kararımızı erken dönemde orotrakeal entübasyon ve yoğun bakımda da erken
perkütan trakeostomi açmamız yönünde etkilemiştir. Sonuç:Spinal
kord yaralanmalarında pek çok tartışma konusu mevcuttur. Havayolu zamanlaması,
havayolu yöntemi, cerrahi zamanlaması, postoperatif yoğun bakım izlem süreci özellikli
olgular olmakla beraber multidisipliner yaklaşım ile mortalite önemli ölçüde azaltılabilmektedir. Ayrıca
koruyucu önlemlerin katkısı unutulmamalıdır.
Atıf Sayısı :