Meslek hastalıklarının dağılımı, görülme sıklığını ve nedenlerini inceleyen bilim dalına mesleki epidemiyoloji adı verilir. Mesleki epidemiyolojinin gelişimi metodoloji ve yürütülen çalışma sayısına bağlı olarak giderek hızlanmaktadır. Epidemiyoloji disiplininden yararlanan mesleki epidemiyolojide halk sağlığı ve epidemiyoloji uzmanları, işyerinde hastalığa maruz kalma üzerinde etkili değişkenlerin karmaşıklığını incelemek üzere analitik araçlar kullanır. Vaka kontrol çalışmaları, analitik araştırmalar, deneysel araştırmalar ve meta-analiz çalışmalarından sıklıkla yararlanılır. Epidemiyolojik verileri incelemek için kullanılan analitik yöntemler, mesleki epidemiyolojinin odak noktasının düşük seviyeli maruziyetlerle ilişkili erken sağlık etkilerinin tespitine kaymasıyla son birkaç on yılda daha karmaşık hale gelmiştir. Bu durum gelecekte, halk sağlığı uzmanlarının, epidemiyologların, toksikologların, çevre bilimcilerin ve biyoistatistik uzmanlarının multidisipliner bir yaklaşımla maruziyet verilerinin toplanmasına yönelik yöntemleri iyileştirmelerini ve toksik maddelerin metabolizmasını ve atılımını hesaba katan maruziyeti tahmin etmek için daha kesin yöntemler geliştirmeleri gerektiğini göstermektedir. Epidemiyolojik analitik yöntemlerin sürekli iyileştirilmesi mesleki hastalıkların önlenmesi ve gözetimi açısından önemlidir. Mesleki hastalıklara yönelik sürveyans, mesleki geçmiş ve sağlık sonuçlarını içeren büyük veri sistemlerinin bağlantısı yoluyla rutin olarak yürütülmelidir. Bu bölüm, mesleki epidemiyolojinin genel uygulamasını gözden geçirmekte ve literatürde bildirilen bazı çalışmaları göstermektedir. Epidemiyolojik yaklaşımın çalışma hayatında pratik uygulamasına yardımcı olması amaçlanmaktadır.