Bu bölümde, ekstragenital endometriozis hakkında genel bir bakış sunulmaktadır. Ekstragenital endometriozis, pelvik organlar dışında (rektum, sigmoid, mesane vb.) ve genital sistem dışında (vulva, vajina, serviks, perine, üriner sistem, gastrointestinal trakt, akciğer, plevra, deri, santral sinir sistemi) görülen endometriozis durumudur. Bu durum, endometriozis vakalarının yaklaşık %8.9'unda tespit edilir. Ekstragenital endometriozis, skar dokusu, gözler, akciğerler, göbek, safra kanalları, karaciğer, cilt ve karın duvarı gibi farklı bölgelerde ortaya çıkabilir. Bu farklı lokasyonlarda endometriozis semptomlarına neden olabilir ve bu nedenle klinik tanısı zordur. Ekstrapelvik endometriozisin gerçek prevalansı tam olarak bilinmemektedir. Bu durum, dalak ve kalp dışında vücudun herhangi bir yerinde rapor edilmiştir. Ortalama olarak, ekstragenital endometriozis 34-40 yaş arasında görülür ve uterustan uzaklaştıkça görülme sıklığı azalır. Ekstragenital endometriozisin patogenezi, standart endometriozis ile benzer şekilde net değildir. Karın duvarı endometriozisi, ağrılı veya ağrısız kitleler şeklinde ortaya çıkabilir ve ayırıcı tanıda sorunlara neden olabilir. Cerrahi skarlarda görülen endometriozis, menstruasyon dönemlerinde endometrial dokuların yaraya nakledilebileceği bir durumdur. Ayrıca, bazı çalışmalar karın duvarı endometriozisinin eş zamanlı pelvik endometriozis ile birlikte görülebileceğini göstermektedir. Ekstragenital endometriozis bazı hastalarda semptomsuz olabilir, ancak en sık görülen semptomlar kitle ve ağrıdır. Bu nedenle, jinekolojik cerrahi geçirmiş bir hastada kitle tespit edildiğinde, özellikle kitle skar dokusuna yakınsa, endometrioma veya ağrının kitle ile ilişkili olabileceği göz önünde bulundurulmalıdır.(AI)