Edgar Allan Poe’nun Kısa Hikâyelerinde Jungien Arketipler
Anahtar Kelimeler
Edgar Allan Poe, eserlerinde sembolik ve katmanlı bir yazım üreten yazarlardan biridir. Kara Kedi, Beni Ele Veren Kalp ve Kızıl Ölüm'ün Maskesi adlı kısa hikayeleri de bu katmanlı yazım tarzının en büyük örneklerindendir. Bu hikayelerde, Carl Gustav Jung’ın arketip kavramındaki temel dört arketip olan gölge, persona, anima/animus ve benlik kavramları, derinlemesine bir inceleme fırsatı sunar. Poe’nun karakterleri ve anlatıları, bu arketiplerin yansımalarını taşıyarak insan ruhunun karanlık ve bilinçdışı yönlerine ayna tutar. Jung’ın psikolojik kuramları aracılığıyla Poe’nun anlatılarındaki sembolik ve bilinçdışı imgeler çözümlenebilir ve bu hikayeler üzerinden insan doğası ve bilinçdışının işleyişine dair derinlemesine bir yorum yapılabilir. Bu çalışmada da Edgar Allan Poe’nun belirttiğimiz üç hikayesi Carl Gustav Jung’ın arketip teorisi çerçevesinde incelenecek ve bu hikayelerdeki karakterlerin Jung’ın arketipleri ile olan bağlantıları ortaya çıkarılacaktır. Özellikle "gölge" arketipinin Poe’nun hikâyelerindeki işlenişi, insan doğasındaki karanlık tarafları anlamada nasıl bir araç olarak kullanılabileceği irdelenmeye çalışılacaktır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
