Çocuklar ve gençler, istismar, yoksulluk, ayrımcılık ve
diğer her türlü kötü muameleden en çok etkilenen toplumun en savunmasız
grupları arasındadır. Çocuk Hakları Sözleşmesine üye devletler, çocukların
yüksek yararını göz önünde bulundurarak, koruma, bakım sağlama, sağlıklı
gelişim ve rehabilitasyonu sağlamaya yönelik hizmetler yürütmekle sorumludur.
Türkiye›nin çocuk nüfus oranının daha yüksek olduğu göz önüne alındığında
ülkemiz açısından çocuklara yönelik yapılan ya da yapılmayan her türlü
uygulamanın daha fazla önemli olduğu anlaşılmaktadır. Çocuk ve gençlik
hizmetleri, ailenin ve psikososyal etkenlerin bütüncül olarak ele alındığı ve
farklı hizmetlerin sunulduğu sosyal hizmetin en önemli alanlarından biridir.
Öncelik çocuğun ailesi yanında bakımı ve korunmasıdır. Ailelerle çalışmak,
sosyo-ekonomik yönden aileleri güçlendirmek, çocukların aile ortamında
desteklenmeleri temel yaklaşımdır. Çocukların aile yanında kalamayacağı
durumlarda ise bakım tedbir kararı alınır, kurum bakımı, koruyucu aile hizmeti,
evlat edinme hizmetlerinden en uygun olan hizmet modellerinden çocuk
yararlanır. Çocukla çalışırken temel ilke, çocuğa zarar vermeme ve yarar
sağlama şeklinde iki bileşenli bir ilkedir. Çocuklar ve gençlerin, kendi
kişilikleri olan, saygıyı hak eden ve katılım hakkı olan bireyler olduğu
unutulmamalıdır.
Bu kitabın bölümleri bulunmamaktadır.
Atıf Sayısı :
