Tarımda sürdürülebilirliğin sağlanması, toprak verimliliğinin korunması ve iyileştirilmesidir ile ilişkilidir. Toprak farklı fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklere sahip canlı varlık olarak tanımlanmaktadır. Toprakların fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerinin iyileştirilmesi amacıyla yapılan çalışmaların başında organik madde uygulamaları gelmektedir. Bunların içerisinde olan biyokömür, bitki ve hayvansal kökenli biyokütlelerin oksijensiz ortamda pirolizi ya da çok az oksijen ile gazlaştırma işlemiyle elde edilen yüksek karbon ve mineral madde içeren ürün olarak tanımlanmaktadır. Son yıllarda dünyada organik atıkların geri dönüşümüne verilen önem artmış ve biyokütlenin dönüşümüne yönelik çok sayıda teknik geliştirilmiştir. Biyokömür, kabul gören ve kullanım alanı bulan önemli biyokütle termokimyasal dönüşüm tekniklerinden birisi olarak, çeşitli yönleriyle farklı amaçlar için kullanılmaktadır. Tarımsal ve hayvansal kaynaklı atıkların biyokömüre dönüştürülmesine yönelik uygulamalar ile bu gibi atıkların yararlı hale dönüştürülmesini sağlamaktadır. Sürdürülebilir toprak verimliliğinin en önemli parametresi olan toprakların organik madde miktarının arttırılması uygulamaları önem kazanmıştır. Bu bağlamda biyokömürün en yaygın kullanım şekli toprağa uygulamaktır. Biyokömür, toprak yüzeyine diğer organik materyallerle birlikte, kompost, malç ile karıştırılarak, ya da ince öğütülmüş sıvı bir bulamaç şeklinde elle veya makine ile serilerek uygulanabilir. Biyokömür, toprak düzenleyicisi olarak, organik gübre, hayvan yemlerinde katkı maddesi, kimi zehirli gazların absorblayıcısı, enerji depolama ortamı, bazı reaksiyonlarda katalizör, binaların yapımında yapı malzemesi ve sulardaki ağır metaller ile organik kirleticilerin giderilmesinde adsorbent olarak faydalanılması gibi birçok alanda kullanılmaktadır.